Afscheid

3 mei 2023

–

Omdat we pas eind van de middag uit Christchurch vertrekken, hebben we ruim de tijd om nog ergens te brunchen. Jeffrey neemt ons mee naar Sign of the Kiwi, een gezellig restaurantje tegen een berghelling aan. Het is vlakbij de bergtop waar Bas en ik de eerste dag met de stoeltjeslift van Jeffrey’s werk naar boven gingen.

Met een innig vaarwel nemen we afscheid van Jeffrey. Op de borden zien we dat meerdere vluchten naar Auckland vandaag vertraagd zijn. Gezien de krappe overstapjes kunnen we dat niet hebben. Gelukkig vertrekt onze vlucht mooi op tijd.

De overstap in Auckland is even flink doorstappen, maar we hebben gewoon tijd om nog even naar de wc te gaan. De 11 uur in het donker over de grote oceaan tikken langzaam maar zeker weg. Ik pak zelfs een paar uurtjes slaap. Als we de daling naar San Francisco inzetten voel ik de zenuwen. Bas blijft hier, ik ga lekker naar huis. De overstap is krap: ik heb een uur tussen de landing en moment van boarden. Dat lijkt ruim, maar je moet door de border security wat op de heenweg een uur heeft gekost. Daarna moet je je koffer van de band halen en opnieuw inchecken, en ook nog eens opnieuw door de beveiliging.

Het geluk staat aan mijn zijde: het verloopt allemaal soepeltjes en ik heb, mede door een kleine vertraging op de laatste vlucht, ruim de tijd. Ik heb honger, maar durf geen broodje meer te halen. Hopelijk krijg ik in het vliegtuig snel weer iets te eten…