Een tropische eilandhopper

De Hawker Siddeley HS.748 werd in de jaren ’50 ontwikkeld door het Britse Avro. Het toestel was een van de vele pogingen van vliegtuigbouwers om de duizenden snel verouderende Douglas DC-3’s / C-47’s te vervangen. Ook de Nederlandse Fokker F-27 Friendship deed mee aan die race, en is waarschijnlijk het best geslaagd in die opzet. Andere kandidaten waren de eveneens Britse Vickers Viscount en de Japanse YS-11, en hoewel deze toestellen samen met de HS.748 duidelijk het nakijken hadden achter de Fokker Friendship, waren het succesvolle en veelzijdige toestellen met een belangrijke overeenkomst: ze werden voortgestuwd door de Rolls Royce Dart. Deze motor, vernoemd naar een pittoresk Brits riviertje, was de eerste wijd inzetbare turbopropmotor ter wereld.

Avro probeerde haar toestel te onderscheiden van de concurrentie door zo rechttoe-rechtaan te ontwerpen. In plaats van de allernieuwste systemen te gebruiken maakten ze gebruik van iets oudere maar bewezen betrouwbare techniek. Ook werd het toestel voorzien van een stevige constructie en efficiënte vleugel voor het opereren vanaf slecht uitgeruste vliegvelden met korte banen. Vlak nadat de eerste toestellen waren afgeleverd aan klanten ging Avro op in Hawker Siddeley.

Van de HS.748 zijn 380 exemplaren gebouwd. Ook zijn 37 toestellen afgeleverd voor militaire doeleinden, uitgerust met een grote naar beneden klappende laaddeur in de staart. Denk aan de Antonov 124 of de Chinook transporthelikopter! Om het naar binnen rijden van de lading te vergemakkelijken, kon deze zogenaamde ‘Andover’ door de achterpoten zakken.

Bahamasair is de in 1973 opgerichte luchtvaartmaatschappij van de Bahama’s, een archipel van honderden kleine eilandjes in het Caribisch gebied. De oliecrisis had de enkele maatschappijen die de Bahama’s aandeden genoodzaakt om heel selectief te zijn, en PanAm en British Airways hadden hun keus al snel gemaakt: die enkele toeristen die op de tropische eilandjes af kwamen gingen niet genoeg geld in het laatje brengen. Vanaf de luchthaven in de nogal Nederlands klinkende hoofdstad Nassau begon Bahamasair binnenlandse vluchten uit te voeren met een samenraapsel van kleine en iets minder kleine propellervliegtuigen. Natuurlijk zette dit weinig zoden aan de dijk, want de ambities lagen een stuk verderop op het Amerikaanse vasteland en de concurrentie lag juist nu naar adem te happen… maar de levering en financiering van de benodigde straalvliegtuigen verliep verre van soepel en Bahamasair leek geen lang leven beschoren. De enkele 737-200 en handjevol BAC 1-11’s kwamen net op tijd om de begeerde lijnvluchten naar Florida op touw te zetten. In de jaren ’80 en ’90 werden diverse pogingen gedaan om het netwerk uit te breiden met andere bestemmingen in Noord-Amerika, maar lucratief werd het nooit en het mag duidelijk zijn dat de maatschappij, die nog altijd bestaat, al haar bestaansrecht te danken heeft aan de steun van haar overheid.

De kit van Mark1 Models is vorig jaar uitgekomen en is voor €20 te kopen in de Luchtvaart Hobbyshop. Het is een spuitgietmodel met mooie ingegraveerde paneellijntjes en een niet al te eenvoudig landingsgestel. Transparante onderdelen heeft het niet; de romphelften zijn volledig ‘blind’. Mark1 heeft al een flinke varia aan uitgaves gedaan, waaronder ook de Andover, en allemaal hebben ze een mooi decalvel met opties voor minstens twee versies. Ook zit er een kartonnetje bij met een printje van betonplaten. Erg netjes voor de prijs!

Bij het in elkaar zetten valt de kit toch een beetje tegen; de pasvorm is erg matig en pennetjes/lipjes ontbreken. Vooral bij de staartvleugels is dit erg irritant, omdat ik het niet zag zitten om deze pas na het spuiten vast te lijmen. De vleugels moeten met alle aandacht worden vastgelijmd om de juiste hoek te verkrijgen. De motoren moeten om de vleugels heen geschoven worden en ook dit past voor geen meter. Het is allemaal echt wel op te lossen, en het is geen reden om deze kit te laten liggen, ik had gewoon andere verwachtingen omdat de sprues gewoon erg strak en goed ontworpen ogen.


Mark1 heeft met het meegeleverde decalvel al in veel mogelijke uitvoeringen voorzien, en ook decalmakers als 26 zijn lekker bezig geweest. Opvallend genoeg heeft nog niemand decals voor Bahamasair uitgebracht, hoewel ze toch met vier toestellen gevlogen hebben en een aantrekkelijkere livery heb ik voor dit vliegtuig nog niet gevonden.
Dan maar het heft in eigen handen nemen, he? Deze decals heb ik zelf ontworpen en laten drukken bij Spotmodel in Spanje.

Ik vond dit kleurrijke tropische vogeltje erg tof om te bouwen, omdat ik helemaal niet bekend was met dit toestel en ook de livery vond ik een erg leuke uitdaging. Ik blijf het een bijzondere keuze vinden om het kleurenschema ook op de vleugels aan te brengen. Het lijkt me een dure grap.