Terug naar Christchurch

28 april 2023

–

De wekker ging vroeg, en om half 8 wilde ik in korte broek mijn wandeltocht naar de auto beginnen (20 minuten stevig doorstappen). Bas attendeerde me erop dat het op dat moment 1°c was buiten. De korte broek moest toch nog even wachten.

Na een tankbeurt (benzine voor Pinkie-Tape en koffie voor ons) bij Pak-‘n-Save begonnen we aan de lange terugreis. Bijna 500 kilometer, die ik in mijn eentje moet rijden. Die afstand is heel vergelijkbaar met Haarlem-Parijs. Zo voelt het echter niet. Op de laatste anderhalf uur na (rechte snelweg + file in Christchurch) heb ik van elke kilometer genoten. Het is een stuk minder vermoeiend als je vooral op de weg en je bochtenwerk moet letten, en veel minder met verkeer bezig hoeft te zijn. De rit is in geen enkel opzicht minder indrukwekkend dan de heenreis.

De eerste paar kilometer zijn spannend. We rijden af en aan door wolken heen die in de bergpassen hangen. Gelukkig wordt het nergens echt gevaarlijk dikke mist. Net als op de heenweg stoppen we in het boerendorp Tarras voor een pauze. Bizar feitje: vorig jaar is uitgelekt dat het beheer van Christchurch Airport al jaren bezig was met het opkopen van grond rondom Tarras om een nieuwe internationale luchthaven te bouwen en de nu nog behoorlijk desolate provincie Otago te urbaniseren. Gelukkig zijn die plannen direct gedwarsboomd.

Ook stoppen we bij een sterrenwacht bovenop een flink steile berg bij Lake Tekapo. Jeffrey raadde ons dit aan. Via een heel steile en bochtige tolweg komen we bij de top. Ik doe de verwarming vol aan en de raampjes wijdopen uit angst de motor op te blazen, die ons in standje 1 de berg op loeit.

Na enkele andere tussenstops bij een of andere verzameling roestige Amerikaanse spullen, een potdicht gesloten vliegtuigmuseum en een door Jeffrey geprezen pie-bakery alwaar we avondeten meenemen komen we rond etenstijd aan bij Jeffrey’s huis. Het aantal losgeraakte onderdelen valt hem kennelijk mee, want hij gooit met zijn gebruikelijke enthousiasme de pies (meervoud van pie, geen urine dus) in de airfryer. De rest van de avond doen we lekker niks meer. Morgen gaan we pinguïns zoeken op de Banks Peninsula naast Christchurch. We gaan ze waarschijnlijk niet vinden, vertel ik alvast.